Virtuele zorg en ondersteuning bieden kansen voor patiënten, cliënten en gezonde mensen denk ik. Als bestuurder van Zorgbelang Inclusief ben ik betrokken bij de digitalisering van zorg en ondersteuning. Zorgbelang gebruikt en publiceert digitale informatie, ondersteunt cliënten en patiënten gericht op zelfregie, en werkt met ervaringsdeskundigen. Maar kan dat niet beter?

De studiereis “Virtual Care Taiwan” bood dit voorjaar een mooie gelegenheid om over de grenzen te kijken. Wat kunnen we leren van een land dat snel digitaliseert en tegelijk goede, toegankelijke zorg biedt? Taiwan onderscheidt zich door een hoge kwaliteit van zorg tegen relatief lagere kosten. De snelle implementatie van technologie is opvallend. Hoewel de reis zich richtte op ziekenhuiszorg, zijn de toepassingen vaak breder inzetbaar.

We zagen mooie voorbeelden van snelle niet-invasieve diagnostiek, beeldvorming, automatische dossieranalyse, gepersonaliseerd gezondheidsadvies en digitale therapieën zoals health gaming. Het meest indrukwekkend: een landelijk patiëntendossier op basis van een centrale database met medische gegevens van alle Taiwanezen. Wat zou dát betekenen voor Nederland?

Generatieve AI als kans?

We zagen veelbelovende toepassingen van generatieve AI, zoals schrijfassistentie, dossiersamenvatting, conversatie-AI en een digitaal contactcenter. Vanuit patiëntenperspectief en onze rol als organisatie die hen ondersteunt, zie ik hier grote kansen, bijvoorbeeld voor preventie en (zelf)educatie en zelfmanagement bij thuiszorgondersteuning. Deze kansen sluiten nauw aan bij wat wij bij Zorgbelang Inclusief al doen, zoals onafhankelijke cliëntondersteuning, vertrouwenswerk, het versterken van buurt- en wijknetwerken en bijdragen aan zelfregie en zelfhulp.

Risico’s en privacy

Uiteraard zijn er ook risico’s. Privacy is een belangrijk aandachtspunt, net als de toegankelijkheid van digitale zorg voor mensen met minder digitale vaardigheden. Maar die risico’s mogen geen excuus zijn om stil te blijven staan. Willen we over tien jaar echt nog steeds moeten constateren dat er géén landelijk patiëntendossier is?

Visie, lef en samenwerking

De reis naar Taiwan heeft me gesterkt in mijn overtuiging dat virtuele zorg kansen biedt om zorg menselijker, toegankelijker en toekomstbestendiger te maken. Mits we deze ontwikkelingen sturen vanuit de waarden van patiënten en cliënten. Daarvoor zijn visie, lef en samenwerking nodig.

Mijn vraag aan collega-bestuurders en beleidsmakers is dan ook: wat heb jij nodig om deze technologieën ook in Nederland waardevol en verantwoord in te zetten – juist vanuit het perspectief van mensen die daar het meeste baat hebben? En: wat kun jij – samen met bijvoorbeeld Zorgbelang – hieraan bijdragen?

Zie voor meer toelichting het complete artikel.