Een kleine 15 jaar mocht de Nederlandse patiëntenbeweging zich verheugen op de positieve belangstelling van bestuurders en beleidsmakers in de zorg. Dat vanuit de gedachte dat in een zorg die als markt functioneert, de consument goed ondersteund moet worden. Gelukkig valt er voor zorgvragers steeds meer te kiezen. Maar of dat ook goede zorg is, weet nog steeds bijna niemand. En goedkoper is de zorg nog niet geworden. Je zou denken dat het dus nog steeds nodig is om zorgvragers goed te ondersteunen, vanuit een onafhankelijke positie.

Omdat er bezuinigd moet worden, bezuinigt de Nederlandse overheid landelijk 50 procent op de patiëntenbeweging en regionaal is dat niet minder. Daarbij lijkt het er op dat bestuurders en beleidsmakers er voor kiezen de middelen die over blijven, te versnipperen. Daardoor blijven er wel veel maar kleine patiëntenorganisaties of ondersteunende organisaties over. Tot een krachtige ondersteuning van zorgvragers leidt het in elk geval niet in mijn ogen.

Is deze versnippering en verdeeldheid nu iets wat de overheid veroorzaakt? Nee natuurlijk niet. Binnen de patiëntenbeweging heerst zo’n enorm ‘verkokerd’ denken met het eigen bijzondere belang voorop, dat het ons zelf niet lukt onze krachten te bundelen. De wijze waarop de overheid financiert laat dat in tact of versterkt dit.

Mijn oproep aan patiëntenorganisaties – met de NPCF en CG raad voorop –  is dan ook op zeer korte te komen tot een nauwe landelijke samenwerking. Samen met de Zorgbelang organisaties en de daarbij aangesloten lokale en regionale zorgvragers organisaties. Als Zorgbelang organisaties, verenigd in Zorgbelang Nederland, wachten we hier nu al minstens 5 jaar op. En als lid van het bestuur van Zorgbelang Nederland zie ik geen enkele beweging bij noch de NPCF, noch de CG raad in de richting van verbinding van het landelijke en het regionale, noch in de landelijke verbinding zelf.

Ik haal dan nog maar eens mijn favoriete stelling van stal: het echte probleem van de Nederlandse patiëntenbeweging, is de patiëntenbeweging zelf. Door onze eigen verdeeldheid laten we toe dat we patiënten / zorgvragers geen sterke positie geven op een zorgmarkt die de komende jaren enorm problematisch wordt. Zowel qua toegankelijkheid en kosten, als qua kwaliteit. Wij verdelen onszelf en laten zorgaanbieders en zorgverzekeraars heersen. Dat terwijl zij bereid zijn de patiënt meer invloed te geven, al was het maar uit welgemeend eigenbelang.

Ik hoop dat de bezuinigingen van dit moment dan ook leiden tot bezinning: verbindt en werk samen binnen de patiëntenbeweging. Ik zal mij als directeur van Zorgbelang Gelderland en als lid van het bestuur van Zorgbelang Nederland tot het uiterste inspannen dit het komende jaar tot stand te brengen. Ik hoop dat het er nu eindelijk eens van komt en dat zorgvragers daar van zullen profiteren in de moeilijke periode die voor ons ligt.